مدتی در خدمتتون نبودم و این غیبتم هیچ دلیلی نداشت جز مشکلات روحی و روانی که باهاش درگیر بودم.
متاسفانه این مشکلات مختص من نیست و هم سن و سال های من با شدت و ضعف درگیر این قضیه هستن.جای تاسف داره واقعا که چرا جوون های این مملکت باید بعد از فارغ التحصیلی بیکار باشن.؟
نمیدونم صدای ما رو کی باید بشنوه؟؟؟اصلا صدای ما جایی میرسه؟؟؟؟نمیدونم.
فقط دارم میبینم سرمایه های این مملکت که نسل جوون اون باشن دارن به نحوی نابود میشن و دچار هزار مشکلات دیگه میشن که هیچ دلیلی نداره به غیر از بیکاری و عدم داشتن شغل مناسب.
کاش مسولین کشور شعار نمیدادن و کمی عمل میکردن.
به هر حال خواستم عرض ادبی داشته باشم خدمت تک تک شما عزیزان و یه کوچولو درددل کرده باشم.
امیدوارم بتونم بیشتر از اینها کنارتون باشم.
خوشحال میشم با نظرات خوبتون حقیر رو همراهی کنید.
یا علی
درباره این سایت